падмы́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падмы́ты падмы́тая падмы́тае падмы́тыя
Р. падмы́тага падмы́тай
падмы́тае		 падмы́тага падмы́тых
Д. падмы́таму падмы́тай падмы́таму падмы́тым
В. падмы́ты (неадуш.)
падмы́тага (адуш.)		 падмы́тую падмы́тае падмы́тыя (неадуш.)
падмы́тых (адуш.)
Т. падмы́тым падмы́тай
падмы́таю		 падмы́тым падмы́тымі
М. падмы́тым падмы́тай падмы́тым падмы́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падмы́ты падмы́тая падмы́тае падмы́тыя
Р. падмы́тага падмы́тай
падмы́тае		 падмы́тага падмы́тых
Д. падмы́таму падмы́тай падмы́таму падмы́тым
В. падмы́ты (неадуш.)
падмы́тага (адуш.)		 падмы́тую падмы́тае падмы́тыя (неадуш.)
падмы́тых (адуш.)
Т. падмы́тым падмы́тай
падмы́таю		 падмы́тым падмы́тымі
М. падмы́тым падмы́тай падмы́тым падмы́тых

Кароткая форма: падмы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмы́ты в разн. знач. подмы́тый; см. падмы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмы́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падмыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подмы́тый в разн. знач. падмы́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подто́ченный

1. падто́чаны;

2. падво́страны; падто́чаны;

3. падмы́ты; см. подточи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвалі́ць, -валю́, -ва́ліш, -ва́ліць; -ва́лены; зак.

1. што. Абуры́ць, абрушыць што-н.

А. старыя сцены.

А. падмыты вадою бераг.

2. каго-што. Паваліць каго-, што-н.

А. дрэва.

3. каго. Адолець у барацьбе.

Спрытна схапіў яго, абваліў на падлогу.

|| незак. абва́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абва́льванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абвалі́ць, ‑валю, ‑валіш, ‑валіць; зак.

1. Абурыць што‑н. Абваліць склеп. Абваліць вугальны пласт. Абваліць падмыты вадою бераг.

2. Паваліць каго‑, што‑н. Абваліць дрэва. // Адолець у барацьбе. Тады меншы сын азвярэла кінуўся на брата, схапіў яго за грудзі і абваліў на падлогу. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізмы́лішча Стромы бераг, падмыты вадой (Гарад. Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

вярэ́цейка Адарваны, падмыты край берага ракі (Зах. Палессе Талст.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)