падма́ншчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падма́ншчыца |
падма́ншчыцы |
| Р. |
падма́ншчыцы |
падма́ншчыц |
| Д. |
падма́ншчыцы |
падма́ншчыцам |
| В. |
падма́ншчыцу |
падма́ншчыц |
| Т. |
падма́ншчыцай падма́ншчыцаю |
падма́ншчыцамі |
| М. |
падма́ншчыцы |
падма́ншчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падма́ншчыца ж. обма́нщица
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падма́ншчыца, ‑ы, ж.
Жан. да падманшчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падма́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто падманвае, падмануў каго-н.
|| ж. падма́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. падма́ншчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абма́ншчыца ж., см. падма́ншчыца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обма́нщица падма́ншчыца, -цы ж., ашука́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Муця́нка ’падманшчыца, хітруха, жартаўніца’ (ТС), драг. мутю́нка ’тс’. Да муці́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
twister [ˈtwɪstə] n. infml
1. падма́ншчык; падма́ншчыца; ашука́нец; ашука́нка
2. ця́жкая зага́дка, галавало́мка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
two-timer [ˌtu:ˈtaɪmə] n. infml
1. няве́рны муж, няве́рная жо́нка
2. падма́ншчык; падма́ншчыца; ашука́нец; ашука́нка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cheat1 [tʃi:t] n.
1. падма́ншчык; падма́ншчыца; ашука́нец; ашука́нка; махля́р; махля́рка; круце́ль; жу́лік; маню́ка
2. падма́н, ашука́нства
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)