Verbum

анлайнавы слоўнік

падла́шчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падла́шчванне (да каго) ср., разг. заи́скивание (перед кем, у кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падла́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падлашчвацца — падлашчыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падла́шчванне н. Schmeicheléi f -, -en, Liebedieneréi f -; Lobhudeléi f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

уго́дніцтва, ‑а, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. угоднічаць; паддобрыванне, падлашчванне, удыганне. Яго прынцыповай натуры праціўна было ўгодніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Lobhudeléi

f -, -en ліслі́васць, падла́шчванне, дагаджэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

падлабу́ньванне н. разм. Kriecheréi f -, -en; гл. падлашчванне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

подольще́ние падла́шчванне, -ння ср.; падлі́званне, -ння ср., падлабу́ньванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інсінуа́цыя

(лац. insinuatio = ліслівасць, падлашчванне)

злосная выдумка, паклёп з мэтай зняславіць каго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

заи́скивание паддо́брыванне, -ння ср.; запабяга́нне, -ння ср., падла́шчванне, -ння ср., падлі́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)