падкітава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падкіту́ю падкіту́ем
2-я ас. падкіту́еш падкіту́еце
3-я ас. падкіту́е падкіту́юць
Прошлы час
м. падкітава́ў падкітава́лі
ж. падкітава́ла
н. падкітава́ла
Загадны лад
2-я ас. падкіту́й падкіту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падкітава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падкітава́ць сов. (щели в окнах и т.п.) подма́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Шчыльней замазаць кітам. Падкітаваць аконныя шыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкітава́ць спец. verkítten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падкітава́ны подма́занный; см. падкітава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкіто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падкітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкітава́ны і падкіто́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падкітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкіто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подма́зать сов.

1. в разн. знач. падма́заць;

2. (щели в окнах и т. п.) падкітава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)