Verbum

анлайнавы слоўнік

падву́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падву́чваць несов.

1. (немного обучать) поду́чивать;

2. (подбивать на что-л.) поду́чивать, подгова́ривать, подстрека́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падвучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падву́чваць разм.

1. (урок і г. д.) (noch étwas) lérnen vt;

2. (падгаварыць) ánstiften vt;

3. (навучыць) léhren vt; béibringen* (каго-н. D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

падвучы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны; зак. (разм.).

1. каго-што. Навучыць крыху чаму-н. ці вывучыць крыху лепш.

П. слясарнай справе.

П. урокі.

2. каго (што), з інф. Падгаварыць зрабіць што-н. дрэннае, заганнае.

П. залезці ў чужы сад.

|| незак. падву́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поду́чивать несов., разг.

1. (немного обучать) падву́чваць, навуча́ць;

2. (подговаривать) падву́чваць, падгаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подуча́ть несов., разг. падву́чваць, падгаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падву́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падвучыцца.

2. Зал. да падвучваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

náchlernen

vt падву́чваць, навуча́ць; наганя́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

instigate

[ˈɪnstɪgeɪt]

v.t.

падбухто́рваць; падбіва́ць; падгаво́рваць; падву́чваць зрабі́ць што-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)