Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
падва́льны подва́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падва́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да падвала (у 1 знач.). Падвальнае акенца. □ — Вы што тут робіце? — нахіліўшыся над падвальнай дзіркай, крычыць.. [жанчына].Гарбук.// Размешчаны ў падвале. Частка рабочых з двара і падвальных кватэр перабралася наверх.Бядуля.У падвальным памяшканні — сталоўка.Таўлай.// Які ўласцівы падвалу; такі, як у падвале. Падвальная сырасць. Падвальная цемра.//узнач.наз.падва́льны, ‑ага, м. Рабочы, які працуе ў вінным падвале. — [Ясь:] .. у мяне спірытус астаўся яшчэ з таго часу, як падвальным быў.Чарнышэвіч.
2. Які займае падвал у газеце. Падвальны артыкул.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падва́льны
1. Kéller-;
падва́льны паве́рх Kéllergeschoss m -es, -se;
2.:
падва́льны арты́кул (газеты) Artíkel únter dem Strich
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
падва́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Памяшканне пад першым паверхам будынка, ніжэй узроўню зямлі.
П. для бульбы.
2. Артыкул на ўсю ніжнюю частку газетнага ліста.
|| прым.падва́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паве́рх¹, -а, М -рсе, мн. -і, -аў, м.
Частка будынка, у якой памяшканні знаходзяцца на адным узроўні.
Жыць на пятым паверсе.
Падвальны п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падкле́цце, ‑я, н.
Ніжні або падвальны (звычайна нежылы) паверх драўлянага дома, што выкарыстоўваецца для захоўвання чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
piwniczny
склепавы; падвальны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)