назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| Паграні́чнай | |
| Паграні́чнай | |
| Паграні́чную | |
| Паграні́чнай Паграні́чнаю |
|
| Паграні́чнай |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| Паграні́чнай | |
| Паграні́чнай | |
| Паграні́чную | |
| Паграні́чнай Паграні́чнаю |
|
| Паграні́чнай |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Паўночна-Заходняя
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
паграні́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які знаходзіцца каля граніцы, уздоўж граніцы.
2. Які мяжуецца з кім‑, чым‑н.
3. Які мае адносіны да аховы граніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паграні́чны, -ая, -ае.
1. Які знаходзіцца або адбываецца каля граніцы.
2. Які мае адносіны да аховы граніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пагранахо́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагранзаста́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)