пагашэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пагашэ́нне
Р. пагашэ́ння
Д. пагашэ́нню
В. пагашэ́нне
Т. пагашэ́ннем
М. пагашэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагашэ́нне ср. погаше́ние; см. пагаша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пагашаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагашэ́нне н. (пазык і пад.) Tílgung f -, -en, Begléichung f -, -en;

пагашэ́нне плацяжо́ў Begléichung der Záhlungen, Záhlungsausgleich m -es;

пагашэ́нне ма́рак Stémpelung [Entwértung] f von Márken;

тыра́ж пагашэ́ння Tílgungsziehung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пагаша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што (афіц.).

Тое, што і гасіць (у 4 знач.).

П. аблігацыю.

П. запазычанасць.

|| наз. пагашэ́нне, -я, н.

Аплата ў лік пагашэння доўгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

погаше́ние пагашэ́нне, -ння ср.;

погаше́ние долго́в пагашэ́нне даўго́ў;

погаше́ние ма́рок ште́мпелем пагашэ́нне ма́рак штэ́мпелем;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атава́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Выдаць або атрымаць тавар у пагашэнне якога‑н. абавязацельства. [Юля:] — Жэня ўжо атаварыла картачкі: масла, кансервы ёсць. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oddłużenie

н. пагашэнне даўгоў;

oddłużenie państwowych przedsiębiorstw — пагашэнне даўгоў дзяржаўных прадпрыемстваў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schúldentilgung

f -, -en пагашэ́нне [вы́плата] даўго́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тыра́ж¹, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Розыгрыш выйгрышаў у пазыцы, латарэі.

Т. грашова-рэчавай латарэі.

2. Пагашэнне аблігацый пазыкі або іншых папер установай, якая іх выпусціла.

Аблігацыі выйшлі ў т.

◊

Выйсці ў тыраж (разм.) — выйсці з ужытку, устарэць, стаць непрыгодным для выкарыстання.

|| прым. тыра́жны, -ая, -ае.

Тыражная табліца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)