пага́нка

‘грыб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пага́нка пага́нкі
Р. пага́нкі пага́нак
Д. пага́нцы пага́нкам
В. пага́нку пага́нкі
Т. пага́нкай
пага́нкаю		 пага́нкамі
М. пага́нцы пага́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

пага́нка

‘птушка (дзікая качка)’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пага́нка пага́нкі
Р. пага́нкі пага́нак
Д. пага́нцы пага́нкам
В. пага́нку пага́нак
Т. пага́нкай
пага́нкаю		 пага́нкамі
М. пага́нцы пага́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

пага́нка

‘дрэнная, непаслухмяная жанчына; жанчына іншай веры’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пага́нка пага́нкі
Р. пага́нкі пага́нак
Д. пага́нцы пага́нкам
В. пага́нку пага́нак
Т. пага́нкай
пага́нкаю		 пага́нкамі
М. пага́нцы пага́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

пага́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. паганец.

2. Неядомы, паганы (у 1 знач.) грыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пага́нка ж.

1. (гриб) пога́нка;

2. зоол. пога́нка; чо́мга;

3. прост., бран. пога́нка, мерза́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пага́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

1. Лаянк. Жан. да паганец (у 1 знач.).

2. Ядавіты грыб. Бледная паганка.

3. Вадаплаўная птушка, мяса якой мае непрыемны смак. На Палессі водзіцца вушатая, або вялікая паганка, прыгожая чорна-белая птушка. Прырода Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пага́нка ж бат Gíftpilz m -(e)s, -e;

бле́дная пага́нка grüner Knóllenblätterpilz m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пага́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

Нядобры чалавек, нягоднік.

|| ж. пага́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паганка

Том: 23, старонка: 380.

img/23/23-380_1999_Паганка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Пага́нка 1 ’ядавіты грыб’ (ТСБМ, Касп.). Рус. пога́нка ’тс’. Да паганы (гл.).

Пага́нка 2 ’вадаплаўная птушка, мяса якой мае непрыемны смак’ (ТСБМ, Нас.). Да пага́ны (гл.); з тлумачэння значэння відавочная і матывацыя назвы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)