пагало́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пагало́ўна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагало́ўна нареч. поголо́вно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагало́ўна прысл.:

усе́ пагало́ўна állesámt, samt und sónders, álle óhne Áusnahme, durch die Bank (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

поголо́вно нареч. пагало́ўна;

все поголо́вно усе́ пагало́ўна (усе́ да аднаго́);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

exterminate [ɪkˈstɜ:mɪneɪt] v. вынішча́ць, по́ўнасцю знішча́ць (людзей, жывёлу), забіва́ць (пагалоўна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

in a body

усе́, як адзі́н, пагало́ўна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Спры́тна ‘па чарзе, па парадку, адно за адным’ (Арх. Федар.), спрытна́ ‘па парадку (браць)’ (Сцяц. Сл.), ‘суцэльна, нічога не пакідаючы; пагалоўна’ (ашм., Стан.). Да прытны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bodily

[ˈbɑ:dəli]

1.

adj.

1) цяле́сны, фізы́чны

bodily pain — фізы́чны боль

bodily strength — фізы́чная сі́ла

2) цяле́сны, матэрыя́льны

our bodily life — існава́ньне, жыцьцё на́шага це́ла, на́шае фізы́чнае існава́ньне

2.

adv.

1) асабі́ста, ва ўла́снай асо́бе

He came bodily — Ён прыйшо́ў асабі́ста

2) пагало́ўна; усе́ ра́зам; як адзі́н

The audience rose bodily — Гледачы́ ўсе́ ўста́лі, як адзі́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

body [ˈbɒdi] n.

1. це́ла

2. ту́лава, торс

3. труп, мёртвае це́ла

4. о́рган; гру́па (людзей);

a governing body о́рган кірава́ння;

a public body грама́дская арганіза́цыя

5. гало́ўная ча́стка (будынка, кнігі і да т.п.); ку́заў (аўтамабіля), фюзеля́ж (самалёта) 6. це́ла, аб’е́кт;

solid/liquid bodies цвёрдыя/ва́дкія це́лы;

the heavenly bodies нябе́сныя це́лы

7. ма́са, вялі́кая ко́лькасць;

a large body of facts ма́са фа́ктаў

8. гушчыня́; кансістэ́нцыя; моц, мацу́нак (віна)

9. infml чалаве́к

10. стан (сукенкі)

♦

body and soul душо́й і це́лам;

in a body усе́ як адзі́н, пагало́ўна;

keep body and soul together выжыва́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ко́рань, ‑я; мн. карані, ‑ёў; м.

1. Падземная частка расліны, пры дапамозе якой яна замацоўваецца ў зямлі і атрымлівае пажыўныя рэчывы. Галіністы корань. Вырваць дрэва з коранем. □ У глыб зямлі ўвайшлі Карані яго. Крэпка дуб стаіць, Не варушыцца! Колас. // Драўніна або рэчыва гэтай часткі расліны. Дзед кадраў у бары сасновых каранёў і пачаў плесці кош. Якімовіч. // Сцябло тытуню, з якога прыгатаўляюць махорку ​2. Пакрышыць корань. □ Дубовік зноў набіваў піпку, трушчачы ў потнай і цвёрдай руцэ карані самасаду. Сіўцоў.

2. Частка зуба, ногця, воласа і пад., якая знаходзіцца ў целе. Корань зуба. // Месца злучэння органа з целам. Корань языка.

3. перан. Пачатак, аснова, крыніца чаго‑н. Корань зла. Корань недахопаў. // Разм. Род, пачатак пакалення. — Няхай жа гарыць, выгарае [панскі палац], каб і кораня панскага не засталося... Лынькоў.

4. Асноўная частка слова (без суфікса і прыстаўкі), якая далей не раскладваецца на значымыя састаўныя часткі.

5. Матэматычная велічыня, якая пры ўзвядзенні яе ў пэўную ступень дае даны лік. Здабыць корань. Квадраты корань.

•••

Фіялкавы корань — карнявішча некаторых відаў касачоў, у склад якіх уваходзіць эфірнае масла.

Вырваць з коранем гл. вырваць.

Глядзець у корань гл. глядзець.

Корань жыцця — адна з назваў жэньшэня.

На корані — не зжаты, не скошаны (пра траву, злакі).

Пад корань — а) ля самай асновы (ссякаць, зразаць што‑н.). Высякаць лазу пад корань; б) зусім, канчаткова (разбураць, падрываць і пад.). Развіццё чыста капіталістычнай наёмнай работы падрывае пад корань сістэму адработкаў. Ленін; в) усіх пагалоўна, нікога не пакідаючы (нішчыць, забіваць і пад.).

Пусціць карані гл. пусціць.

У корані — а) абсалютна, зусім (не згаджацца з чым‑н.). — Не так, Мацвей Пятровіч. У корані не так. Ракітны; б) у самай аснове, карэнным чынам (змяняць і пад.). У выніку перамогі сацыялізма ў корані змянілася аблічча народнай гаспадаркі нашай краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)