па́гада, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, па́гад, ж.

Будыйскі або індуісцкі храм, сховішча рэлігійных рэліквій.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́гада

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́гада па́гады
Р. па́гады па́гад
Д. па́гадзе па́гадам
В. па́гаду па́гады
Т. па́гадай
па́гадаю		 па́гадамі
М. па́гадзе па́гадах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́гада ж., архит. па́года

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́гада, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Будыйскі храм у краінах Далёкага Усходу.

[Скажонае санскр. «бхагават» — божы, святы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагада

т. 11, с. 474

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

па́гада ж рэл, архіт (будысцкі або індуісцкі храм) Págode f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па́гада

(парт. pagode, ад санскр. bhagōdē = святая)

будыйскі або індуісцкі храм у выглядзе павільёна або шматяруснай вежы ва Усх. і Паўд-Усх. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Па́гада ’буддыйскі храм у краінах Далёкага Усходу’ (ТСБМ). Відавочна, праз рус. па́года ’тс’ з ням. або франц. pagode, партуг. pagoda, якое лічыцца словам малайскага паходжання (Клюге, 430; Фасмер, 3, 183).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́гада

(парт. pagode, ад санскр. bhagode = святая)

будыйскі або індуісцкі храм у выглядзе шмат’яруснай вежы ва Усходняй і Паўднёва-Усходняй Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

па́года архит. па́гада, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)