паве́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паве́ў |
паве́вы |
| Р. |
паве́ву |
паве́ваў |
| Д. |
паве́ву |
паве́вам |
| В. |
паве́ў |
паве́вы |
| Т. |
паве́вам |
паве́вамі |
| М. |
паве́ве |
паве́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
паве́ў, -ве́ву, мн. -ве́вы, -ве́ваў, м.
1. Слабы парыў ветру; рух у паветры.
П. свежага ветру.
2. перан. Прыметы чаго-н., што надыходзіць, або той ці іншы напрамак у густах, настроях і жыцці грамадства (кніжн.).
Гуманістычныя павевы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паве́ў, -ве́ву м.
1. (ветра) дунове́ние ср., ве́яние ср.;
2. перен. ве́яние ср.;
но́выя паве́вы — но́вые ве́яния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паве́ў, ‑веву, м.
Лёгкі, слабы парыў ветру; рух у паветры. Лёгкі, ледзь прыкметы павеў свежага ветру крануў нашы твары. В. Вольскі. Паветра ішло насустрач слабымі цёплымі павевамі. Мележ. // Прыкметы чаго‑н. надыходзячага. Павевы рэвалюцыі. □ Незаўважна падплылі павевы восені. Чорны. // перан. Уздзеянне, уплыў чаго‑н. Павевы гісторыі. Гуманістычныя павевы. □ Здавалася, ужо само паветра было насыпана новымі павевамі свежай мыслі. Колас. // перан. Адчуванне чаго‑н. [Шчасце] было блізка,.. [Заранік] чуў павевы яго і — прыскорваў крок. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паве́ў м Wíndstoß m -es, -stöße; перан Áusbruch m -s, -brüche;
паве́вы ра́дасці Fréudenausbruch m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
павява́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. павяваць (у 1 знач.); павеў, лёгкі рух паветра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павява́нне н разм гл павеў
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дунове́ние ср. по́дых, -ху м., паве́ў, -ве́ву м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
poryw, ~u
м. памкненне; павеў;
poryw wiatru — павеў ветру
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ódem
m -s уст., паэт. по́дых, паве́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)