паве́сіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паве́шу паве́сім
2-я ас. паве́сіш паве́сіце
3-я ас. паве́сіць паве́сяць
Прошлы час
м. паве́сіў паве́сілі
ж. паве́сіла
н. паве́сіла
Загадны лад
2-я ас. паве́сь паве́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час паве́сіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паве́сіць гл. вешаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паве́сіць сов.

1. пове́сить;

п. паліто́ — пове́сить пальто́;

п. аб’я́ву — пове́сить объявле́ние;

2. (лишить жизни) пове́сить, удави́ть;

◊ п. нос (на кві́нту) — пове́сить нос (на кви́нту)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́сіць, ‑вешу, ‑весіш, ‑весіць; зак., каго-што.

1. Надаць чаму‑н. вісячае становішча. Павесіць на сцяну карціну. Павесіць паліто на вешалку. □ Пракоп сеў, зняў шапку і павесіў яе на заціснуты між каленяў кій. Колас.

2. Пакараць смерцю цераз павешанне. Старых [немцы] вывелі на калгасны двор і павесілі на дупл[я]ватай паўзасохлай бярозе. Лынькоў.

•••

Павесіць (звесіць) галаву — замаркоціцца, затужыць.

Павесіць (апусціць, звесіць) нос — засумаваць, зажурыцца, замаркоціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паве́сіць

1. áufhängen vt; ánhängen vt;

2. (пакараць) erhängen vt, áufhängen vt, hénken vt, durch den Strang hínrichten;

◊ паве́сіць нос den Kopf hängen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ве́шаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. што. Надаваць чаму-н. вісячае становішча.

В. аброць на крук.

2. каго. Караць смерцю праз павешанне.

|| зак. паве́сіць, -ве́шу, -ве́сіш, -ве́сіць; -ве́шаны і паве́шаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. ве́шанне, -я, н. (да 1 знач.) і паве́шанне, -я, н. (да 2 знач.).

Смерць праз павешанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераве́сіць, -ве́шу, -ве́сіш, -ве́сіць; -ве́шаны; зак.

1. што. Павесіць на другое месца.

П. партрэт.

2. каго-што. Перакінуўшы цераз што-н., павесіць канцамі ўніз.

П. мяшок цераз плячо.

|| незак. пераве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераве́шаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Павесіць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́весіць, -вешу, -весіш, -весіць; -вешаны; зак., што.

1. Павесіць для агульнага агляду, азнаямлення.

В. аб’яву.

2. Павесіць на вольным паветры або ў памяшканні для прасушвання, праветрывання.

В. бялізну на дварэ.

|| незак. выве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пове́сить сов., в разн. знач. паве́сіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)