паве́рнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́рнуты паве́рнутая паве́рнутае паве́рнутыя
Р. паве́рнутага паве́рнутай
паве́рнутае		 паве́рнутага паве́рнутых
Д. паве́рнутаму паве́рнутай паве́рнутаму паве́рнутым
В. паве́рнуты (неадуш.)
паве́рнутага (адуш.)		 паве́рнутую паве́рнутае паве́рнутыя (неадуш.)
паве́рнутых (адуш.)
Т. паве́рнутым паве́рнутай
паве́рнутаю		 паве́рнутым паве́рнутымі
М. паве́рнутым паве́рнутай паве́рнутым паве́рнутых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паве́рнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́рнуты паве́рнутая паве́рнутае паве́рнутыя
Р. паве́рнутага паве́рнутай
паве́рнутае		 паве́рнутага паве́рнутых
Д. паве́рнутаму паве́рнутай паве́рнутаму паве́рнутым
В. паве́рнуты (неадуш.)
паве́рнутага (адуш.)		 паве́рнутую паве́рнутае паве́рнутыя (неадуш.)
паве́рнутых (адуш.)
Т. паве́рнутым паве́рнутай
паве́рнутаю		 паве́рнутым паве́рнутымі
М. паве́рнутым паве́рнутай паве́рнутым паве́рнутых

Кароткая форма: паве́рнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паве́рнуты

1. повёрнутый;

2. повёрнутый, обёрнутый, обращённый, наклонённый;

3. разг. употреблённый, испо́льзованный, обращённый;

4. перевёрнутый;

1-4 см. павярну́ць 2, 3, 5, 6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́рнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад павярнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

повёрнутый паве́рнуты; (о кране и т. п.) пакру́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фас, ‑а, м.

1. Выгляд твару спераду. // Уст. Тое, што і фасад (у 1 знач.).

2. Спец. Бок абароннага збудавання, павернуты да праціўніка.

•••

У фас — тварам да таго, хто глядзіць; анфас.

[Фр. face — твар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

northerly [ˈnɔ:ðəli] adj.

1. паўно́чны (пра вецер)

2. паве́рнуты/накірава́ны на по́ўнач;

in a northerly direction на по́ўнач, у паўно́чным напра́мку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

экстравертія́ўны

(ад экстра- + лац. vertere = паварочваць)

павернуты вонкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вы́вернуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вывернуць.

2. у знач. прым. Павернуты, пахілены, выведзены з нармальнага стаячага становішча (пра што‑н. укапанае ў зямлю). Трактарысту прыходзілася даваць задні ход і адкідваць вывернуты пень убок. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕРАГАВЫ́ ВАЛ,

акумулятыўная форма рэльефу, утвораная з доннага матэрыялу (пяску, жвіру, галькі, ракушачніку) прыбоем. Уяўляе сабой нізкую граду (вал), выцягнутую ўздоўж лініі берага мора або возера. Даўжыня дасягае соцень метраў або некалькіх кіламетраў, выш. да 1—4 м. Павернуты ў бок мора схіл берагавога вала называецца пляжам.

т. 3, с. 104

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)