пабля́клы, -ая, -ае.

Які страціў свежасць, яркасць.

Пабляклыя фарбы.

Пабляклая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабля́клы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пабля́клы пабля́клая пабля́клае пабля́клыя
Р. пабля́клага пабля́клай
пабля́клае		 пабля́клага пабля́клых
Д. пабля́кламу пабля́клай пабля́кламу пабля́клым
В. пабля́клы (неадуш.)
пабля́клага (адуш.)		 пабля́клую пабля́клае пабля́клыя (неадуш.)
пабля́клых (адуш.)
Т. пабля́клым пабля́клай
пабля́клаю		 пабля́клым пабля́клымі
М. пабля́клым пабля́клай пабля́клым пабля́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабля́клы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пабля́клы пабля́клая пабля́клае пабля́клыя
Р. пабля́клага пабля́клай
пабля́клае		 пабля́клага пабля́клых
Д. пабля́кламу пабля́клай пабля́кламу пабля́клым
В. пабля́клы (неадуш.)
пабля́клага (адуш.)		 пабля́клую пабля́клае пабля́клыя (неадуш.)
пабля́клых (адуш.)
Т. пабля́клым пабля́клай
пабля́клаю		 пабля́клым пабля́клымі
М. пабля́клым пабля́клай пабля́клым пабля́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабля́клы поблёклый, поблёкший; пожу́хлый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабля́клы

1. (аб кветках) verwélkt;

2. (пра фарбы) verblíchen* vi (s); blass [matt] (gewórden)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пабля́клы і пабле́клы, ‑ая, ‑ае.

1. Які страціў яркія фарбы, выцвіў, паліняў. Пабляклы здымак. □ У старэнькай, пабляклай ад шматразовага мыцця сукенцы прыйшла .. [Вера] у новы калектыў. «Звязда». У першыя дні пасля вызвалення прыйшоў сюды, да гэтага дома, кульгавы, сутулаваты чалавек, у паблеклым армейскім адзенні. Мележ. На паблеклым ад страты крыві твары заільсніўся дробны пот. Паслядовіч.

2. Які памерк, пабляднеў. У густым, пабляклым небе, як жар у прысаку, палала жоўтае сонца. Дуброўскі. [Лясніцкі] убачыў .. паблеклыя зоркі, адна з якіх, здавалася, прычапілася за самую верхавіну рабіны.. Шамякін.

3. Які звяў, страціў свежасць (пра расліны). Ёсць своеасаблівае хараство і ў асенніх фарбах, яны не ўсюды шэрыя і пабляклыя, як здаецца. Краўчанка. // перан. Які страціў прыгажосць, свежасць, бляск. Бабка доўга ўзіраецца пабляклымі вачыма ў неба, нешта сама сабе шэпча і ўздыхае. Даніленка. Паблеклыя вочы .. [маці] глядзелі на свет з-пад нізка насунутай хусткі, здаецца, зусім абыякава. Брыль.

4. перан. Які страціў сваю сілу, выразнасць, яскравасць. Ласка кахання сапраўднага, Як вітанне сонейка ранняга. Яна гоніць ад сэрца спакой Сваёй цёплай пяшчотнай рукой. Бо спакой — гэта вечар кахання, Гэта водбліск пабляклых надзей. Чарнушэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поблёклый пабля́клы, збля́клы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поблёкший пабля́клы, збля́клы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабле́клы,

гл. пабляклы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пожу́хлый пажу́хлы; пабля́клы; паліня́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)