паарфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; зак., што.

1. Ачысціць арфай усё або вялікую колькасць чаго-н.

П. усё збожжа.

2. і без дап. Арфаваць некаторы час.

П. некалькі гадзін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паарфава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паарфу́ю паарфу́ем
2-я ас. паарфу́еш паарфу́еце
3-я ас. паарфу́е паарфу́юць
Прошлы час
м. паарфава́ў паарфава́лі
ж. паарфава́ла
н. паарфава́ла
Загадны лад
2-я ас. паарфу́й паарфу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паарфава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паарфава́ць сов. (веялкой)

1. (всё, многое) прове́ять;

2. (нек-рое время) пове́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

1. Ачысціць арфай усё або вялікую колькасць чаго‑н. Паарфаваць усё збожжа.

2. і без дап. Арфаваць некаторы час. Паарфаваць некалькі гадзін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паарфава́ны прове́янный; см. паарфава́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пове́ять сов.

1. (о ветре — начать веять) паве́яць; (начать дуть) падзьму́ць;

пове́ял тёплый ветеро́к паве́яў (падзьму́ў) цёплы ве́трык;

2. (машиной) паарфава́ць; (ручным способом) паве́яць;

3. перен., безл. паве́яць;

на меня́ вдруг пове́яло де́тством на мяне́ ра́птам паве́яла дзяці́нствам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)