паарфава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паарфу́ю паарфу́ем
2-я ас. паарфу́еш паарфу́еце
3-я ас. паарфу́е паарфу́юць
Прошлы час
м. паарфава́ў паарфава́лі
ж. паарфава́ла
н. паарфава́ла
Загадны лад
2-я ас. паарфу́й паарфу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паарфава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)