о́тмель во́дмель, -лі ж., мель, род. ме́лі ж., мелізна́, -ны́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отмель

Том: 23, старонка: 143.

img/23/23-143_0658_Отмель.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

во́дмель ж. о́тмель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мелізна́ ж., разг. о́тмель, мель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́дмель ’неглыбокае месца ў рацэ, возеры’ (БРС, Яшк., Інстр. I, КТС). Рус. о́тмель, укр. ві́дміль, ст.-польск. odmiel ’тс’. Прэфіксальнае ўтварэнне ад мель (гл.) (Юркоўскі, Ukr. hydrogr., 132).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мель ж. мель, о́тмель;

◊ се́сці на м. — сесть на мель;

сядзе́ць як рак на ме́лі — погов. сиде́ть как рак на мели́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намы́ць сов., в разн. знач. намы́ть; (белья — ещё) настира́ть;

н. мно́га по́суду — намы́ть мно́го посу́ды;

рака́ намы́ла во́дмель — река́ намы́ла о́тмель;

н. плаці́ну — намы́ть плоти́ну;

н. зо́лата — намы́ть зо́лота;

намы́ла цэ́лую ку́чу бялі́зны — намы́ла (настира́ла) це́лую ку́чу белья́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)