отлу́пленный
1. адлу́плены, мног. паадлу́пліваны;
2. адлу́плены, адлупцава́ны; см. отлупи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адлупцава́ны разг. отколо́ченный, вы́сеченный, вы́поротый, отстёганный, отлупцо́ванный, отлу́пленный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адлу́плены I
1. отлу́пленный;
2. разг. ото́рванный;
1, 2 см. адлупі́ць I
адлу́плены II разг. отколо́ченный, отлу́пленный; см. адлупі́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадлу́пліваны
1. отлу́пленный;
2. разг. ото́рванный;
1, 2 см. паадлу́пліваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́луплены I разг. вы́дранный, вы́рванный; см. вы́лупіць I
вы́луплены II прост. вы́лупленный, вы́пученный, вы́пяленный, вы́таращенный, вы́каченный; см. вы́лупіць II
вы́луплены III разг. отколо́ченный, отлу́пленный, вы́дранный; см. вы́лупіць III
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)