отлупи́ть
1. (кору, кожуру) адлупі́ць,
2. (побить) адлупі́ць, адлупцава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
отлупи́ть
1. (кору, кожуру) адлупі́ць,
2. (побить) адлупі́ць, адлупцава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)