отлупи́ть сов., прост.

1. (кору, кожуру) адлупі́ць, мног. паадлу́пліваць;

2. (побить) адлупі́ць, адлупцава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)