оса́дка ж.

1. (почвы, стены) аса́дка, -кі ж., асяда́нне, -ння ср.;

2. (судна) аса́дка, -кі ж.;

3. (в кузнечном деле) аса́дка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асяда́нне ср. оседа́ние, оса́дка ж., са́дка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уляга́нне ср.

1. (у што) налега́ние (на что); см. уляга́ць 1;

2. слёживание;

3. оседа́ние, оса́дка ж.;

2-3 см. уляга́цца 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аса́дак, -дку м., в разн. знач. оса́док;

вада́ дала́ а. — вода́ дала́ оса́док;

дно мо́ра пакры́лася цвёрдымі пласта́мі ~дку — дно мо́ря покры́лось твёрдыми пласта́ми оса́дка;

на душы́ заста́ўся непрые́мны а. — на душе́ оста́лся неприя́тный оса́док

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аса́дка ж.

1. наса́дка; приса́дка;

2. опра́вка, обрамле́ние ср.;

3. устано́вка;

1-3 см. асадзі́ць I;

4. уст. (письменная принадлежность) ру́чка;

5. в др. знач. оса́дка;

падму́рак даў ~ку — фунда́мент дал оса́дку;

распа́лены мета́л лёгка дае́ ~кутех. раскалённый мета́лл легко́ даёт оса́дку;

парахо́д з невялі́кай ~кай — парохо́д с небольшо́й оса́дкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)