обкури́ть сов. абкуры́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкуры́ць сов., в разн. знач. обкури́ть; (с какой-л. целью — ещё) окури́ть;

а. па́льцыобкури́ть па́льцы;

а. пчолобкури́ть (окури́ть) пчёл;

а. лю́лькуобкури́ть тру́бку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)