абкуры́ць сов., в разн. знач. обкури́ть; (с какой-л. целью — ещё) окури́ть;

а. па́льцы — обкури́ть па́льцы;

а. пчол — обкури́ть (окури́ть) пчёл;

а. лю́льку — обкури́ть тру́бку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)