обвезати

Том: 21, старонка: 97.

img/21/21-097_0510_Обвезати.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

обвезати

Том: 21, старонка: 97.

img/21/21-097_0511_Обвезати.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Абавяза́ць у другасным абстрактным значэнні; параўн. укр. обовʼязати, ст.-польск. obiązać, obwiązać, польск. obowiązać, серб.-харв. обаве́зати, обве́зати, славен. obvezati, ст.-слав. обѧзати. Тлумачэнне гэтай ізалексы даволі складанае. Яе праславянская форма *ob‑vęz‑ati. Гл. вязаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)