Verbum

анлайнавы слоўнік

ні́та ж. тэх. Níete f -, -n; Niet n -(e)s, -e; Bólzen m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нітавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да ніта ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́т

‘металічны стрыжань’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ні́т

‘злучэнне ніцяных петляў у ткацкім станку’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ніт¹, ніта, мн. ніты, -аў, м.

Металічны стрыжань, які мае на адным канцы галоўку, а на другім — разьбу, на якую накручваецца гайка; болт (спец., уст.).

|| прым. ні́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ніт I (род. ні́та) м., тех., уст. болт;

узя́ць на ніты́ — скрепи́ть болта́ми

ніт II (род. ніта́) м., см. ніты́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ніт², ніта́, мн. ніты́, -о́ў, м. (спец.).

1. Злучэнне ніцяных петляў у ткацкім станку для падымання нітак асновы.

Укідаць аснову ў ніты.

2. Спосаб ткання, ад якога залежыць від перапляцення ніцей у тканіне.

Абрус у шаснаццаць нітоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ни́тченка ж., текст. ніт, род. ніта́ м., мн. ніты́, -то́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апасты́льб

(гр. apostilbo = ззяю)

адзінка яркасці асветленай паверхні, роўная 0,3183 ніта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Verníetung

f -, -en ні́та, заклёпка; заклёпванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)