Нё́ман

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Нё́ман
Р. Нё́мана
Д. Нё́ману
В. Нё́ман
Т. Нё́манам
М. Нё́мане

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Нёман р. Нёман, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нёман м. р. Нёман

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нёман

т. 11, с. 307

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Нёман»,

шклозавод.

т. 11, с. 307

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Нёман»,

часопіс.

т. 11, с. 307

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Нёман м Nióman, Njóman i N(j)éman m -s, Mémel f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

«Нармандыя-Нёман»

т. 11, с. 163

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Neman

[ˈnemən]

р. Нёман

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Niemen

м. р. Нёман

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)