няўча́сны, -ая, -ае.

1. Які наступіў вельмі рана; заўчасны.

Няўчасная смерць.

2. Які адбываецца ў непадыходзячы момант.

Н. сум.

|| наз. няўча́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няўча́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўча́сны няўча́сная няўча́снае няўча́сныя
Р. няўча́снага няўча́снай
няўча́снае		 няўча́снага няўча́сных
Д. няўча́снаму няўча́снай няўча́снаму няўча́сным
В. няўча́сны (неадуш.)
няўча́снага (адуш.)		 няўча́сную няўча́снае няўча́сныя (неадуш.)
няўча́сных (адуш.)
Т. няўча́сным няўча́снай
няўча́снаю		 няўча́сным няўча́снымі
М. няўча́сным няўча́снай няўча́сным няўча́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

няўча́сны

1. (рано наступивший) безвре́менный;

2. (происшедший в неподходящее время) несвоевре́менный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўча́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які наступіў вельмі рана; заўчасны. Хорам выстраіў ты, твайму воку так міл, Адшліфованы цэгл[а] і камень, — Гэта памяткі-пліты з няўчасных магіл. Купала.

2. Які адбываецца ў непадыходзячы момант. Радасць вяртання, блізкай сустрэчы з роднай дамоўкай перамяшалася з няўчасным сумам. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўча́сны

1. (заўчасны) vórzeitig, (zu) früh;

2. (які адбываецца ў неадпаведны момант) nicht zur ríchtigen Zeit; nicht réchtzeitig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

несвоевре́менный несвоечасо́вы; няўча́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ill-timed [ˌɪlˈtaɪmd] adj. нясвоечасо́вы; няўча́сны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

безвре́менный заўча́сны, няўча́сны; (преждевременный) дача́сны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przedwczesny

заўчасны, няўчасны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

няўча́снасць ж.

1. безвре́менность;

2. несвоевре́менность;

1, 2 см. няўча́сны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)