няўро́чны, -ая, -ае.

Пра час: не прызначаны, не вызначаны, не абумоўлены.

Прыйсці ў н. час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няўро́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўро́чны няўро́чная няўро́чнае няўро́чныя
Р. няўро́чнага няўро́чнай
няўро́чнае		 няўро́чнага няўро́чных
Д. няўро́чнаму няўро́чнай няўро́чнаму няўро́чным
В. няўро́чны (неадуш.)
няўро́чнага (адуш.)		 няўро́чную няўро́чнае няўро́чныя (неадуш.)
няўро́чных (адуш.)
Т. няўро́чным няўро́чнай
няўро́чнаю		 няўро́чным няўро́чнымі
М. няўро́чным няўро́чнай няўро́чным няўро́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няўро́чны (о работе) неуро́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўро́чны, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца, адбываецца не ў вызначаны або не абумоўлены дагаворам час. Няўрочная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Няўро́чны (няурочный) ’незвычайны’ (Яруш.). Гл. уро́чны, сярод значэнняў якога ’схільны да ўрокаў’ (гл. няўрокам) і ’пэўны, дамоўлены, вызначаны’ (гл. рэкнуць, рэкці).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

неуро́чный

1. (неопределённый) нявы́значаны; (не назначенный) неназна́чаны, непрызна́чаны; (несвоевременный) несвоечасо́вы, няўча́сны;

пришёл в неуро́чное вре́мя прыйшо́ў у непрызна́чаны час (няўча́сна, несвоечасо́ва);

2. (о работе) няўро́чны; (сверхурочный) звышуро́чны;

неуро́чная рабо́та няўро́чная (звышуро́чная) рабо́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)