няскро́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няскро́мны няскро́мная няскро́мнае няскро́мныя
Р. няскро́мнага няскро́мнай
няскро́мнае		 няскро́мнага няскро́мных
Д. няскро́мнаму няскро́мнай няскро́мнаму няскро́мным
В. няскро́мны (неадуш.)
няскро́мнага (адуш.)		 няскро́мную няскро́мнае няскро́мныя (неадуш.)
няскро́мных (адуш.)
Т. няскро́мным няскро́мнай
няскро́мнаю		 няскро́мным няскро́мнымі
М. няскро́мным няскро́мнай няскро́мным няскро́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няскро́мны нескро́мный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няскро́мны, ‑ая, ‑ае.

Які не вызначаецца скромнасцю; нясціплы. Няскромны чалавек. // Які вырашае адсутнасць скромнасці. Мяне надзвычай зацікавілі маладыя вочы і старая галава.. Альжбеты. На маё няскромнае запытанне аб гэтым яна махнула абрывіста рукою. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

indiscreet

[,ɪndɪˈskri:t]

adj.

нясьці́плы, няскро́мны, нетакто́ўны, неразва́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indelicate

[ɪnˈdelɪkət]

adj.

1) недаліка́тны, нетакто́ўны

2) неадпаве́дны; нясьці́плы, няскро́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

immodest

[ɪˈmɑ:dɪst]

adj.

1) нясьці́плы, няскро́мны; бесцырымо́нны, наха́бны

2) непрысто́йны, недаліка́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

недаліка́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Няветлівы ў абыходжанні з людзьмі; грубы. — Ты не злуй, ён п’яны і, праўда, крыху недалікатны. Чорны. [Міхась] распачаў перагаворы з недалікатным гаспадаром двара. Якімовіч. // Няскромны, нетактоўны. Недалікатнае пытанне. Недалікатная парада.

2. Пазбаўлены мяккасці, рэзкі; неасцярожны. Недалікатны дотык. Недалікатныя рухі.

3. Які мае грубую афарбоўку, пах і пад. Недалікатныя духі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)