няпо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няпо́ўны няпо́ўная няпо́ўнае няпо́ўныя
Р. няпо́ўнага няпо́ўнай
няпо́ўнае		 няпо́ўнага няпо́ўных
Д. няпо́ўнаму няпо́ўнай няпо́ўнаму няпо́ўным
В. няпо́ўны (неадуш.)
няпо́ўнага (адуш.)		 няпо́ўную няпо́ўнае няпо́ўныя (неадуш.)
няпо́ўных (адуш.)
Т. няпо́ўным няпо́ўнай
няпо́ўнаю		 няпо́ўным няпо́ўнымі
М. няпо́ўным няпо́ўнай няпо́ўным няпо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няпо́ўны в разн. знач. непо́лный;

н. графі́н — непо́лный графи́н;

н. збор — непо́лный сбор;

н. курс ле́кцый — непо́лный курс ле́кций

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няпо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Запоўнены чым‑н. не да краёў, не да верху. Пачак быў ужо распячатаны і няпоўны. Чарнышэвіч. Здаравенны фельдфебель, мардаты, вусаты,.. з няпоўным кухлем у руцэ, узбіўся з ботамі на стол, пайшоў па ім... Брыль.

2. Які праяўляецца не ў поўнай меры. Так без шуму, без адзінага выстралу захапілі [партызаны] вялікую колькасць палонных, батарэю, некалькі кулямётаў.. Але радасць гэтай выключнай перамогі была няпоўнай. Лынькоў. Мне здаецца і шчасце маё будзе няпоўным, калі я пакіну школу. Шамякін.

3. Які не дасягнуў пэўнай нормы, мяжы, неабходных памераў. Па небе павольна плыў няпоўны месяц. Шамякін. // Які не мае поўнага камплекту, саставу; не ўвесь. Няпоўная калекцыя. □ Брыгада няпоўная — пяць хлопцаў. Адам незадаволены. Нядзведскі. // Які не з’яўляецца вычарпальным. Няпоўная інфармацыя. Няпоўнае азнаямленне. □ — Па няпоўных дадзеных.. [з Арэхаўкі] пайшло ўжо ў лясы сем чалавек. Шамякін. // Не закончаны, не завершаны да канца. Любіла Аксіння горача. Але нядоўга цешылася сваім шчасцем — няпоўных тры гады. Асіпенка. Творчы партрэт Бірылы будзе няпоўным, калі мы не скажам аб працы яго ў класічным рэпертуары. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няпо́ўны únvollständig; nicht voll; únvollzählig (паводле колькасці);

няпо́ўная вага́ kein vólles Gewícht;

працава́ць няпо́ўны рабо́чы дзень Téilzeit árbeiten;

няпо́ўны сказ грам. únvollständiger Satz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паўме́сяц, -а, м.

Няпоўны дыск месяца; серп месяца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непо́лный няпо́ўны;

непо́лный сбор няпо́ўны збор;

непо́лная сре́дняя шко́ла няпо́ўная сярэ́дняя шко́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўзмро́к, -у, м.

Няпоўны змрок, вельмі слабае асвятленне.

У хаце п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўпаваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

Няпоўны паварот, палавіна кругавога павароту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недабо́р, -у, м.

Няпоўны збор; недабраная колькасць каго-, чаго-н.

Н. пры паступленні ва ўніверсітэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фрагмента́рны, -ая, -ае.

1. гл. фрагмент.

2. перан. Няпоўны, урывачны.

Ф. даклад.

|| наз. фрагмента́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)