Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Някры́тая ’яўная бяда, бачная небяспека’ (Нас.). Тубуізаваная назва, параўн. нялёгкая, нячыстая і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нялёгкі nicht léicht, schwíerig (цяжкі);
нялёгкая зада́ча keine léichte Áufgabe;
гэ́та нялёгкая спра́ва das ist keine léichte Sáche, das lässt sich nicht aus dem Ärmel schütteln
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
няла́дны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Дрэнны, нядобры. Ад паварота і да паварота Адным дажджам адкрыты семафор. Няладная, нялёгкая пагода. Спяць самалёты сонца і прастор.Чэрня./узнач.наз.няла́днае, ‑ага, н.Яшчэ на сярэдзіне дарогі адчуў.. [Астап] няладнае.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скары́ць, скару, скорыш, скорыць; зак., каго-што.
Разм. Тое, што і пакарыць 1. Але парода вольны дух Скарыць не здолеў вораг прагны.Крапіва.А мяне перш, за ўсё скарыла душэўная прыгажосць гэтага чалавека.Васілевіч.[Артыст] сказаў два-тры кампліменты дзяўчатам і канчаткова скарыў іх сэрцы.Асіпенка.[Каваль:] — Скарыць Падунскія парогі — гэта справа нялёгкая.Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ärmel
m -s, - рука́ў (вопраткі)
das lässt sich nicht aus dem ~ schütteln — гэ́та спра́ва нялёгкая
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нялёгкі, ‑ая, ‑ае.
1. Значны па вазе, даволі цяжкі. Воз нялёгкі Па гразі Па калодкі грузне.Крапіва.
2. Які патрабуе шмат энергіі, сіл; цяжкі. Праца была нялёгкая. Хто не ведае працы балагола?..Гартны.Паход цэлым атрадам быў нялёгкім, асабліва таму, што пяхота ўвесь час замаруджвала ход конніцы.Брыль.// Такі, якога можна дасягнуць шляхам вялікіх намаганняў, з вялікай цяжкасцю. Тры нялёгкія заданні Мне жыццё дало: На начной дарозе дальняй Адшукаць святло; Скласці песню на той мове І на той зямлі, Над якой у час суровы Буры прагулі; Пакідаючы краіну з сонцам веснавым, Сад квітнеючы пакінуць Па шляху сваім.Танк.// Які звязаны з цяжкасцямі. Рая з наіўнасцю пераймае ўсё, што робіць гэтая спрактыкаваная жанчына, — вучыцца нескладаным, але і нялёгкім абавязкам маці.Шамякін.Усё жыццё — нялёгкая вандроўка.А. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
но́ша, ‑ы, ж.
Груз, які пераносіцца на сабе. За плячыма ў чалавека была цяжкая ноша, а ў руках кіёк.Сергіевіч.А ноша ў нас не малая: у руках кош з булкамі, на галаве бляха з пірожнымі.Гурскі.//перан. Усё тое, што абавязан хто‑н. выканаць, здзейсніць. Узяць ношу не па плячу. □ Нялёгкая ноша лягла па плечы дваццаціпяцітысячніка Лісіенкі.«ЛіМ».//перан. Аб чым‑н., што прычыняе клопат, турботы. О неспакойная ноша Думак заўжды маладых, Скарбу ўпарты пошук, Першай удачы сляды!Звонак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыўзня́ць, ‑німу, ‑німеш, ‑німе; зак., каго-што.
1. Не вельмі высока, трохі ўзняць, падняць. Васіль Васільевіч прыўзняў дошку ў падлозе, дастаў пакунак, абгорнуты паперай.П. Ткачоў.Жоўты, васковы твар Алёшы быў нерухомы. Анатоль Пятровіч адной рукой прыўзняў хлопца за плечы, а другой паднёс яму вады.Нядзведскі.Хлопцы прыўзнялі галовы з зямлі і пачалі пазіраць на танкі.Паслядовіч.
2.перан. Ажывіць, палепшыць. Выпітая, хоць і ў сціплай дозе, чарка прыўзняла настрой.Машара.Нялёгкая справа — прыўзняць жывую гутарку да высокага гучання паэмы.«Полымя».
•••
Прыўзняць заслону — зрабіць вядомым што‑н. тайнае, скрытае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)