нязно́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
нязно́сна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязно́сна нареч. невыноси́мо, непереноси́мо, несно́сно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязно́сна прысл. únerträglich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нестерпи́мо нареч. нясце́рпна; нязно́сна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невыноси́мо нареч. нязно́сна, нясце́рпна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unbearably [ʌnˈbeərəbli] adv. нязно́сна, нясце́рпна;

It’s unbearably hot. Стаіць нясцерпная спёка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nieznośnie

нязносна, невыносна; нясцерпна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

scalding [ˈskɔ:ldɪŋ] adj., adv.: scalding tears гару́чыя слёзы;

scalding sun пяку́чае со́нца;

It’s scalding hot. Нязносна горача.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Млосць, паст. млось ’пачуццё слабасці, якое наступае перад стратай прытомнасці, рвотай’, ’прыкрасць’ (ТСБМ, Нас.; мін., драг., КЭС; віл., воран., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.), млосны ’сумны, прыкры; які даводзіць сябе да знямогі’ (Нас.), ’маласольны’ (маст., Сл. ПЗБ), млосна ’нядобра, моташна, нязносна’ (ТСБМ, Грыг., Гарэц., Яруш., Мядзв., Нас., Шат., Касп., Бяльк., Растарг., ТС). Ст.-рус. мдлость ’слабасць’ (XVI ст.). Відаць, запазычана са ст.-польск. mdłość. Гл. таксама млець, мдле.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паку́тліва,

1. прысл. З адчуваннем, пачуццём пакуты. Хлопцы сноўдаліся па лесе, пакутліва думалі — што рабіць далей. Новікаў. // Выяўляючы, паказваючы пакуту. Гэлін твар на імгненне пакутліва перасмыкнуўся. Навуменка. // Прычыняючы пакуту. Пакутліва ныла спіна, ад напружання балела шыя. Шамякін.

2. прысл. У вялікай ступені, вельмі. «На, еш, я не хачу, дальбог», — гаварыў .. [Толя], працягнуўшы Сашку далонь, на якой быў пакутліва прывабны ласунак, ужо нават вылузаны з каляровай паперкі. Брыль. Пакутліва доўга цягнуўся дзень. Шамякін.

3. безас. у знач. вык. Цяжка, нязносна. Дзень быў сухі, гарачы. Усё жывое хавалася ў цень. Сядзець за сталом было пакутліва. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)