нязло́мны, -ая, -ае.

1. Такі, якога нельга перамагчы, знішчыць; вельмі ўстойлівы, моцны.

Н. народ.

2. перан. Стойкі, цвёрды ў перакананнях, намерах; які выражае цвёрдасць, стойкасць.

Нязломная вера ў перамогу.

|| наз. нязло́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязло́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязло́мны нязло́мная нязло́мнае нязло́мныя
Р. нязло́мнага нязло́мнай
нязло́мнае		 нязло́мнага нязло́мных
Д. нязло́мнаму нязло́мнай нязло́мнаму нязло́мным
В. нязло́мны (неадуш.)
нязло́мнага (адуш.)		 нязло́мную нязло́мнае нязло́мныя (неадуш.)
нязло́мных (адуш.)
Т. нязло́мным нязло́мнай
нязло́мнаю		 нязло́мным нязло́мнымі
М. нязло́мным нязло́мнай нязло́мным нязло́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязло́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязло́мны нязло́мная нязло́мнае нязло́мныя
Р. нязло́мнага нязло́мнай
нязло́мнае		 нязло́мнага нязло́мных
Д. нязло́мнаму нязло́мнай нязло́мнаму нязло́мным
В. нязло́мны (неадуш.)
нязло́мнага (адуш.)		 нязло́мную нязло́мнае нязло́мныя (неадуш.)
нязло́мных (адуш.)
Т. нязло́мным нязло́мнай
нязло́мнаю		 нязло́мным нязло́мнымі
М. нязло́мным нязло́мнай нязло́мным нязло́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязло́мны

1. несокруши́мый;

2. перен. непрекло́нный, несгиба́емый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязло́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, якога нельга перамагчы, знішчыць; вельмі моцны. Няхай грыміць па белым свеце слава Пра шчасце мірнае, пра Новы год, Пра родную савецкую дзяржаву, Пра мужны і нязломны наш народ. Астрэйка. Ішлі мы ў маршах агнявых Нязломнай грознай сілай. Хведаровіч.

2. перан. Стойкі, цвёрды ў перакананнях, намерах і пад. Фучык сціснуў карандаш да болю, Ён маўчыць, нязломны камуніст. Ляпёшкін. // Які выражае цвёрдасць, стойкасць. Нязломная вера. □ [Вольга:] — А пра Буралома я табе дам знаць. Гэта — правакатар. Такое маё нязломнае перакананне. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нязло́мны únumstößlich; únzerstörbar; únüberwindlich, únbesiegbar (непераможны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

несокруши́мый несакруша́льны, нязло́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непрекло́нный (непоколебимый) непахі́сны; (несгибаемый) нязло́мны; (неумолимый) няўмо́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несгиба́емый

1. незгіна́льны;

2. перен. нязло́мны; (непоколебимый) непахі́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

adamant [ˈædəmənt] adj. fml

1. непахі́сны, нязло́мны

2. упа́рты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)