нязбы́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязбы́ўны |
нязбы́ўная |
нязбы́ўнае |
нязбы́ўныя |
| Р. |
нязбы́ўнага |
нязбы́ўнай нязбы́ўнае |
нязбы́ўнага |
нязбы́ўных |
| Д. |
нязбы́ўнаму |
нязбы́ўнай |
нязбы́ўнаму |
нязбы́ўным |
| В. |
нязбы́ўны (неадуш.) нязбы́ўнага (адуш.) |
нязбы́ўную |
нязбы́ўнае |
нязбы́ўныя (неадуш.) нязбы́ўных (адуш.) |
| Т. |
нязбы́ўным |
нязбы́ўнай нязбы́ўнаю |
нязбы́ўным |
нязбы́ўнымі |
| М. |
нязбы́ўным |
нязбы́ўнай |
нязбы́ўным |
нязбы́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нязбы́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязбы́ўны |
нязбы́ўная |
нязбы́ўнае |
нязбы́ўныя |
| Р. |
нязбы́ўнага |
нязбы́ўнай нязбы́ўнае |
нязбы́ўнага |
нязбы́ўных |
| Д. |
нязбы́ўнаму |
нязбы́ўнай |
нязбы́ўнаму |
нязбы́ўным |
| В. |
нязбы́ўны (неадуш.) нязбы́ўнага (адуш.) |
нязбы́ўную |
нязбы́ўнае |
нязбы́ўныя (неадуш.) нязбы́ўных (адуш.) |
| Т. |
нязбы́ўным |
нязбы́ўнай нязбы́ўнаю |
нязбы́ўным |
нязбы́ўнымі |
| М. |
нязбы́ўным |
нязбы́ўнай |
нязбы́ўным |
нязбы́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нязбы́ўны únerfüllbar;
нязбы́ўныя ма́ры únerfüllbare Träume
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Няста́ча ’недахоп, адсутнасць чаго-небудзь’ (ТСБМ), няста́так (нестатокъ) ’тс’ (Нас., Сл. ПЗБ), неста́тачны (нестаточный) ’недастатковы; нязбыўны’ (Нас.). Да стачыць ’быць дастатковым’, статак (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)