назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| няве́чання | |
| няве́чанню | |
| няве́чаннем | |
| няве́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| няве́чання | |
| няве́чанню | |
| няве́чаннем | |
| няве́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
няве́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны;
1. Наносячы фізічныя пашкоджанні, калечыць каго
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уро́дование
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Verkrüpplung, Verkrüppelung
1)
2) кале́цтва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
изуве́чение (состояние) зняве́чанне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Verstümmelung
1) кале́цтва, пашко́джанне
2) скажэ́нне, псава́нне,
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кове́рканье
1. псава́нне, -ння
2. псава́нне, -ння
3. перакру́чванне, -ння
4. каве́рканне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)