няве́тлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няве́тлы няве́тлая няве́тлае няве́тлыя
Р. няве́тлага няве́тлай
няве́тлае		 няве́тлага няве́тлых
Д. няве́тламу няве́тлай няве́тламу няве́тлым
В. няве́тлы (неадуш.)
няве́тлага (адуш.)		 няве́тлую няве́тлае няве́тлыя (неадуш.)
няве́тлых (адуш.)
Т. няве́тлым няве́тлай
няве́тлаю		 няве́тлым няве́тлымі
М. няве́тлым няве́тлай няве́тлым няве́тлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няве́тлы разг., см. няве́тлівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няве́тлы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і няветлівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gburliwy

грубы; дзёрзкі; няветлы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unkind

[ʌnˈkaɪnd]

adj.

няве́тлы; нядобразычлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cold-hearted

[,koʊldˈhɑ:rtəd]

adj.

хало́дны, нячу́лы; бяз сэ́рца, няве́тлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ill-disposed

[,ɪldɪsˈpoʊzd]

adj.

непрыя́зны, няве́тлы; неспрыя́льны, незычлі́вы, непрыхі́льна настро́ены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

icy

[ˈaɪsi]

adj.

1) ледзяны́; сьцюдзёны

2) пакры́ты лёдам

3) хало́дны й няве́тлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chilly

[ˈtʃɪli]

adj.

1) хало́дны

2) Figur. хало́дны, няве́тлы

a chilly greeting — хало́днае прывіта́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Няўлю́дны, неулидны ’нелюдзімы’ (Ян.), няўлюадзе (неў‑ людзьдзя, невлюддзе) ’нелюдзь, нікчэмнасць’ (Юрч. НВС, Нас., Бяльк.), неўледдзе ’нелюдзім’ (Сл. ПЗБ), мае паралелі ў іншых славянскіх мовах: чэш. nevlldny ’няветлы’, славен. nevljuden ’тс’, серб.-харв. пеў лудай ’тс’. Да улюдны ’прыстойны, варты’ (ТС), улюддзе (влюддзе) ’чалавек, чалавечына’ (Нас.) і пад., усё да люд (гл.); славянскія паралелі маюць, відаць, самастойнае паходжанне, параўн. серб.-харв. улудан ’ветлівы’, ульудити се ’стаць ветлівым, набыць прыстойнасць’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)