ны́рачна-кле́тачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ны́рачна-кле́тачны ны́рачна-кле́тачная ны́рачна-кле́тачнае ны́рачна-кле́тачныя
Р. ны́рачна-кле́тачнага ны́рачна-кле́тачнай
ны́рачна-кле́тачнае
ны́рачна-кле́тачнага ны́рачна-кле́тачных
Д. ны́рачна-кле́тачнаму ны́рачна-кле́тачнай ны́рачна-кле́тачнаму ны́рачна-кле́тачным
В. ны́рачна-кле́тачны (неадуш.)
ны́рачна-кле́тачнага (адуш.)
ны́рачна-кле́тачную ны́рачна-кле́тачнае ны́рачна-кле́тачныя (неадуш.)
ны́рачна-кле́тачных (адуш.)
Т. ны́рачна-кле́тачным ны́рачна-кле́тачнай
ны́рачна-кле́тачнаю
ны́рачна-кле́тачным ны́рачна-кле́тачнымі
М. ны́рачна-кле́тачным ны́рачна-кле́тачнай ны́рачна-кле́тачным ны́рачна-кле́тачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

АКСАЛА́ТЫ,

вытворныя шчаўевай кіслаты, складаныя эфіры ці яе солі. Аксалаты (эфіры) — вадкасці (напр., дыэтылаксалат C2H5OOC—COOC2H5, tкіп 185,4 °C), растваральныя ў спіртах, эфірах, нерастваральныя ў вадзе. Атрымліваюць этэрыфікацыяй шчаўевай к-ты адпаведным спіртам. Выкарыстоўваюць як растваральнікі прыродных і сінт. смолаў, вытворных цэлюлозы. Аксалаты (солі) — крышт. рэчывы, раскладаюцца без плаўлення, дрэнна раствараюцца ў вадзе. Пашыраны ў прыродзе: водарасці, грыбы, лішайнікі, папараці маюць у саставе аксалаты кальцыю; мінералы — аксалаты жалеза. Выкарыстоўваюцца як рэагенты ў аналітычнай хіміі, як праяўляльнікі ў фатаграфіі і інш. Утварэнне аксалата кальцыю ў арганізме чалавека — прычына ўзнікнення нырачна- і жоўцекамянёвай хваробы.

т. 1, с. 203

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)