ну́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ну́с
Р. ну́су
Д. ну́су
В. ну́с
Т. ну́сам
М. ну́се

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

«Нус» (філас.) 1/310

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

нус

(гр. nus = розум)

дух, розум, сэнс, думка як цэнтральныя паняцці старажытнагрэчаскай філасофіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)