нумарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.

Ставіць нумары на кім-, чым-н.

|| зак. занумарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны і пранумарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. нумара́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нумарава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нумару́ю нумару́ем
2-я ас. нумару́еш нумару́еце
3-я ас. нумару́е нумару́юць
Прошлы час
м. нумарава́ў нумарава́лі
ж. нумарава́ла
н. нумарава́ла
Загадны лад
2-я ас. нумару́й нумару́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нумару́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нумарава́ць несов. нумерова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нумарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Значыць лічбамі, ставіць на чым‑н. нумары ў паслядоўным парадку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нумарава́ць nummeríeren vt; bezíffern vt;

нумарава́ць старо́нкі mit Séitenzahlen verséhen,·paginíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нумарава́ць

(лац. numerare)

ставіць на чым-н. нумары ў паслядоўным парадку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

занумарава́ць гл. нумараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пранумарава́ць гл. нумараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нумерова́ть несов. нумарава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нумарава́цца, ‑руецца; незак.

Зал. да нумараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)