нумарава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нумару́ю нумару́ем
2-я ас. нумару́еш нумару́еце
3-я ас. нумару́е нумару́юць
Прошлы час
м. нумарава́ў нумарава́лі
ж. нумарава́ла
н. нумарава́ла
Загадны лад
2-я ас. нумару́й нумару́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нумару́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)