нуклі́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нуклі́д |
нуклі́ды |
| Р. |
нуклі́да |
нуклі́даў |
| Д. |
нуклі́ду |
нуклі́дам |
| В. |
нуклі́д |
нуклі́ды |
| Т. |
нуклі́дам |
нуклі́дамі |
| М. |
нуклі́дзе |
нуклі́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нукли́ды нуклі́ды, -даў мн.;
нукли́д ед. нуклі́д, -ду м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)