но́са-слёзны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. но́са-слёзны но́са-слёзная но́са-слёзнае но́са-слёзныя
Р. но́са-слёзнага но́са-слёзнай
но́са-слёзнае		 но́са-слёзнага но́са-слёзных
Д. но́са-слёзнаму но́са-слёзнай но́са-слёзнаму но́са-слёзным
В. но́са-слёзны (неадуш.)
но́са-слёзнага (адуш.)		 но́са-слёзную но́са-слёзнае но́са-слёзныя (неадуш.)
но́са-слёзных (адуш.)
Т. но́са-слёзным но́са-слёзнай
но́са-слёзнаю		 но́са-слёзным но́са-слёзнымі
М. но́са-слёзным но́са-слёзнай но́са-слёзным но́са-слёзных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Хваробы вуха, носа і горла 1/556

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

но́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. но́с насы́
Р. но́са насо́ў
Д. но́су наса́м
В. но́с насы́
Т. но́сам наса́мі
М. но́се наса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

на́смарк, -у, м.

Запаленне слізістай абалонкі носа, якое суправаджаецца слізістымі выдзяленнямі і чханнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перано́ссе, я, мн. -і, -яў, н.

Верхняя частка носа ніжэй ілба паміж вачамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́плі, -яў, адз. со́пля, -і, ж. (разм.).

Слізь, што выдзяляецца з носа; смаркачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарлаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Доктар, спецыяліст па хваробах вуха, горла, носа; ларынголаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́со-слёзный но́са-слёзны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каза́ть несов., разг. пака́зваць;

◊

не каза́ть глаз, но́са не пака́зваць вачэ́й, но́са.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кома́р кама́р, -ра́ м.;

◊

кома́р но́са не подто́чит погов. кама́р но́са не падто́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)