во́ленс-но́ленс

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
во́ленс-но́ленс - -

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́ленс-но́ленс книжн. во́ленс-но́ленс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́ленс-но́ленс, прысл.

Кніжн. Тое, што і воляй-няволяй.

[Ад лац. volens — які жадае і nolens — які не жадае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́ленс-но́ленс

(ад лац. volens = які жадае + nolens = які не жадае)

кніжн. воляй-няволяй, незалежна ад жадання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

воле́нс-но́ленс

(ад лац. volens = які жадае + nolens = які не жадае)

воляй-няволяй, незалежна ад жадання, па неабходнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

nólens volens

['vo:-]

хо́чаш – не хо́чаш, во́ляй – няво́ляй, во́ленс – но́ленс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)