низ ніз, род. ні́зу м.; спод, род. спо́ду м.;

в са́мом низу́ у са́мым ні́зе (спо́дзе);

в до́ме низ ка́менный у до́ме ніз мурава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ніз ’ніз, ніжняя частка’ (Яруш.), ’ніз; падлога’ (Касп.), ’ніз; даліна’ (ТС), ’нізіна; падол’ (Сл. ПЗБ), ’ніжняя частка; падол’ (Мат. Гом.), укр. низ ’ніз, нізкае месца’, рус. низ ’нізіна’, польск. дыял. niz ’нізіна’, чэш., славац. niz ’ніз, уніз’, славен. niz ’уніз’, серб.-харв. ни̑з, низ ’нізіна; уніз’, макед. низ ’уніз; па; праз’, балг. низ. Прасл. *nizъ ’уніз’ з і.-е. *ni‑, *nei‑ ’ніз’, параўн. ст.-інд. ni‑ ’уніз’, ст.-перс. niy ’тс’, ст.-в.-ням. nidar ’тс’ і пад.; канцавое ‑z‑ можа быць аналагічным адпаведнаму элементу ў *vъz‑ ’уз-’, prězъ ’праз’ і інш. (Фасмер, 3, 73; Махэк₂, 400; Бязлай, 2, 224; ESSJ SG, 1, 131).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

памачы́цца сов.

1. намочи́ть низ оде́жды;

2. (испустить мочу) помочи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спод (род. спо́ду) м.

1. низ;

2. (внутренняя сторона одежды) изна́нка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падо́сак, -ска м. (железная полоса, врезанная под низ оси телеги) подо́ска ж., подо́сина ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ніз (род. ні́зу) м.

1. низ;

у са́мым ні́зе — в са́мом низу́;

ніз до́ма цагля́ны — низ до́ма кирпи́чный;

падлажы́ць пад н. — подложи́ть под низ;

2. только мн., см. нізы́;

не адрыва́цца ад нізо́ў — не отрыва́ться от низо́в;

нізы́ ў яго гуча́ць дрэ́нна — муз. низы́ у него́ звуча́т пло́хо;

◊ з ве́рху да ні́зу — све́рху до́низу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падса́джваць несов.

1. в разн. знач. подса́живать;

2. (под низ чего-л.) подкла́дывать, подсо́вывать;

1, 2 см. падсадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дол (род. до́лу) м.

1. низ; земля́ ж.;

2. разг. (яма для погребения) моги́ла ж.;

капа́ць д. — копа́ть моги́лу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пады́спад нареч. вниз; подо что́-л.;

пакла́сці п. — положи́ть вниз, в са́мый низ;

надзе́ць п. — наде́ть подо что́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

In altum tendens cadit ab alto

Хто высока ўзлятае, той адтуль і падае.

Кто высоко взлетает, тот оттуда и падает.

бел. Хто высока лятае, той нізка сядае. Зазнайка высока месціцца, ды нізка кладзецца.

рус. Кто слишком высоко взлетает, тот низко падает. Высоко летаешь, да низко садишься. Высоко замахнулся, да низ ко стегнул. Высоко поднял, да низко опустил. Кто высоко заносится, тому не миновать упасть.

фр. A grande montée grande descente (При высоком подъёме высокий спуск).

англ. The highest branch is not the safest roost (Самый верхний сук ‒ не самый надёжный шесток/насест).

нем. Je größer (höher) der Baum, je schwerer der Fall (Чем больше/выше дерево, тем тяжелее падение).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)