Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неціка́ванареч.
1. неинтере́сно; незанима́тельно; нелюбопы́тно; см. неціка́вы 1;
2.разг. (не очень хорошо) нева́жно;
н. атрыма́лася — нева́жно получи́лось
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неціка́ва,
1.Прысл.да нецікавы.
2.узнач.безас.вык. Не з’яўляецца цікавым. — А я на тваім месцы не застаўся б тут, — заўважыў Лабановіч. [Садовіч:] — Чаму? — Ды так. — мне тут нецікава.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
безынтере́снонареч.неціка́ва;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неинтере́снонареч.неціка́ва;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нерасчётбезл., в знач. сказ., разг. няма́ інтэ́расу, няма́ раху́бы; (неинтересно)неціка́ва;
заходи́ть мне к вам нерасчёт захо́дзіць мне да вас няма́ інтэ́расу (раху́бы), неціка́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
dully
[ˈdʌli]
adv.
1) ту́па
2) невыра́зна; вя́ла, цьмя́на
3) ну́дна, су́мна, прыгне́чана; неціка́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Не́ўгалаў (неугылыу) ’не сваім голасам’ (Бяльк.), неўгблоў ’абыякава, нецікава’ (ТС). Да галава, параўн. народны выраз не браць у галаву ’не турбавацца, не клапаціцца’, аднак першае з адзначаных значэнняў застаецца нявытлумачаным (збліжэнне з галець, галёкаць ’крычаць’?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
going1[ˈgəʊɪŋ]n.
1.fml адыхо́д; ад’е́зд; знікне́нне
2. ху́ткасць (руху і да т.п.); умо́вы, магчы́масці ру́ху (таксама перан.);
I found the book heavy going. Я ўбачыў, што чытаць гэту кнігу цяжка і нецікава.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
калупа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.
1. Капацца, корпацца ў чым‑н., дастаючы што‑н. [Дзеці] калупаліся ў шчылінах скал, ловячы маленькіх рыбак.Маўр.Чухноўскі ўзяў запалку з парабка.., што ляжаў на стале, і стаў калупацца ёю ў люльцы.Пестрак.//перан. Корпацца ў чым‑н., важдацца з чым‑н. Хлапец.. пусціўся на святло і хутка ўбачыў, што шафёр нечага калупаецца ў маторы.Кулакоўскі.Камера лопнула, і.. [Міхась] доўга калупаўся з колам.Кавалёў.
2.перан. Займацца справай, якая патрабуе карпатлівай, працяглай працы; рабіць што‑н. няўмела і марудна. З самага ранку і да вечара калупаўся Мікіта ля хаты, каля стагоў і хлява.Галавач.//учым. Залішне старанна аналізаваць, разбіраць што‑н. нязначнае, дробязнае. Нецікава было весці далей гутарку ў гэтым тоне і калупацца ў людскім брудзе.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)