нефры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нефры́т |
нефры́ты |
| Р. |
нефры́ту |
нефры́таў |
| Д. |
нефры́ту |
нефры́там |
| В. |
нефры́т |
нефры́ты |
| Т. |
нефры́там |
нефры́тамі |
| М. |
нефры́це |
нефры́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нефры́т¹, -у, М -ры́це, м.
Запаленне нырак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нефры́т², -у, М -ры́це, м.
Малочнабелы або зеленаваты мінерал, які ідзе на выраб упрыгожанняў і інш.
|| прым. нефры́тавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нефры́т I, -ту м., мед. нефри́т
нефры́т II, -ту м., мин. нефри́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нефры́т 1, ‑у, М ‑рыце, м.
Спец. Запаленне нырак.
[Ад. грэч. nephros — нырка.]
нефры́т 2, ‑у, М ‑рыце, м.
Спец. Малочнабелы або зеленаваты мінерал, які ідзе на выраб упрыгожанняў і інш.
[Ад. грэч. nephros — нырка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Нефрыт (у медыцыне) 2/76; 4/209; 7/297, 492, 544
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Нефрыт (мінерал) 1/205; 5/530; 7/208—209 (укл.), 492; 9/514
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нефры́т
(ад гр. nephros = нырка)
1) мед. запаленне нырак;
2) мінерал класа сілікатаў малочна-белага або зеленаватага колеру, які ідзе на выраб упрыгожанняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)