Verbum

анлайнавы слоўнік

нефры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нефры́т¹, -у, М -ры́це, м.

Запаленне нырак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нефры́т², -у, М -ры́це, м.

Малочнабелы або зеленаваты мінерал, які ідзе на выраб упрыгожанняў і інш.

|| прым. нефры́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нефры́т I, -ту м., мед. нефри́т

нефры́т II, -ту м., мин. нефри́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нефры́т ¹, ‑у, М ‑рыце, м.

Спец. Запаленне нырак.

[Ад. грэч. nephros — нырка.]

нефры́т ², ‑у, М ‑рыце, м.

Спец. Малочнабелы або зеленаваты мінерал, які ідзе на выраб упрыгожанняў і інш.

[Ад. грэч. nephros — нырка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нефрыт,

мінерал.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нефрыт,

запаленне нырак.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нефры́т

(ад гр. nephros = нырка)

1) мед. запаленне нырак;

2) мінерал класа сілікатаў малочна-белага або зеленаватага колеру, які ідзе на выраб упрыгожанняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нефры́тавы нефри́товый; см. нефры́т II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нефри́т^I мин. нефры́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)