неувяда́емый

1. неўвяда́льны;

2. перен. (бессмертный) бессмяро́тны, неўміру́чы; (немеркнущий) няга́снуты разг., нязга́сны;

неувяда́емая сла́ва неўвяда́льная (бессмяро́тная, неўміру́чая, няга́снучая разг., нязга́сная) сла́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неувядаемый

Том: 20, старонка: 339.

img/20/20-339_2112_Неувядаемый.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

няга́снучы неугаси́мый, неме́ркнущий; неувяда́емый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неўвяда́льны неувяда́емый;

~ная краса́ — неувяда́емая красота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неувяда́ющий прил.

1. нявя́нучы;

2. перен., см. неувяда́емый.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неувяда́емость

1. неўвяда́льнасць, -ці ж.;

2. перен. бессмяро́тнасць, -ці ж.; неўміру́часць, -ці ж.; см. неувяда́емый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нетле́нный

1. нятле́нны;

2. перен. (неувядаемый) неўвяда́льны, нятле́нны; (бессмертный) бессмяро́тны, неўміру́чы;

нетле́нная сла́ва нятле́нная (неўміру́чая) сла́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бессмяро́тны

1. прил. бессме́ртный;

~ныя багі́ — бессме́ртные бо́ги;

2. прил., перен. бессме́ртный; неувяда́емый;

~ная сла́ва — бессме́ртная (неувяда́емая) сла́ва;

3. в знач. сущ. бессме́ртный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)