нестрыма́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нестрыма́ны нестрыма́ная нестрыма́нае нестрыма́ныя
Р. нестрыма́нага нестрыма́най
нестрыма́нае		 нестрыма́нага нестрыма́ных
Д. нестрыма́наму нестрыма́най нестрыма́наму нестрыма́ным
В. нестрыма́ны (неадуш.)
нестрыма́нага (адуш.)		 нестрыма́ную нестрыма́нае нестрыма́ныя (неадуш.)
нестрыма́ных (адуш.)
Т. нестрыма́ным нестрыма́най
нестрыма́наю		 нестрыма́ным нестрыма́нымі
М. нестрыма́ным нестрыма́най нестрыма́ным нестрыма́ных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нестрыма́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нестрыма́ны нестрыма́ная нестрыма́нае нестрыма́ныя
Р. нестрыма́нага нестрыма́най
нестрыма́нае		 нестрыма́нага нестрыма́ных
Д. нестрыма́наму нестрыма́най нестрыма́наму нестрыма́ным
В. нестрыма́ны (неадуш.)
нестрыма́нага (адуш.)		 нестрыма́ную нестрыма́нае нестрыма́ныя (неадуш.)
нестрыма́ных (адуш.)
Т. нестрыма́ным нестрыма́най
нестрыма́наю		 нестрыма́ным нестрыма́нымі
М. нестрыма́ным нестрыма́най нестрыма́ным нестрыма́ных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нестрыма́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нестрыма́ны нестрыма́ная нестрыма́нае нестрыма́ныя
Р. нестрыма́нага нестрыма́най
нестрыма́нае		 нестрыма́нага нестрыма́ных
Д. нестрыма́наму нестрыма́най нестрыма́наму нестрыма́ным
В. нестрыма́ны (неадуш.)
нестрыма́нага (адуш.)		 нестрыма́ную нестрыма́нае нестрыма́ныя (неадуш.)
нестрыма́ных (адуш.)
Т. нестрыма́ным нестрыма́най
нестрыма́наю		 нестрыма́ным нестрыма́нымі
М. нестрыма́ным нестрыма́най нестрыма́ным нестрыма́ных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нестрыма́ны,

гл. нястрыманы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нестрыма́ны гл. нястрыманы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нястры́маны і нестрыма́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не можа валодаць сабой, стрымлівацца. Усе ведаюць, што Булай нястрыманы, што любіць пакамандаваць. Шыцік.

2. Якога немагчыма стрымаць. З нястрыманаю сілаю і з громам бервяно падае ў ваду. Колас. — Няма куды дзяваць збожжа, — з нястрыманай радасцю сказаў.. [Шаманскі]. Дуброўскі. Сябры скарысталі вясёлы.. настрой для розных смешных успамінаў і далі волю нестрыманаму смеху. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nieposkromiony

неўтаймоўны, неўтаймаваны; нестрыманы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nieumiarkowany

празмерны, неўмеркаваны, нестрыманы;

nieumiarkowany w jedzeniu i piciu — нестрыманы ў ежы і пітве

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

únmäßig

1.

a празме́рны, нестрыма́ны

2.adv празме́рна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hotblooded

[,hɑ:tˈblʌdɪd]

adj.

1) па́лкі, гара́чы

2) неразва́жлівы, нястры́маны, нестрыма́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)