непоме́рно нареч. праз ме́ру, празме́рна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непомерно

Том: 20, старонка: 224.

img/20/20-224_1423_Непомерно.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

надме́рна нареч. непоме́рно, чрезме́рно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непаме́рна нареч. непоме́рно, безме́рно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неизмери́мо нареч. нязме́рна, невыме́рна; (гораздо) зна́чна; (непомерно) празме́рна; (несравненно) непараўна́льна, непараўна́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

празме́рна нареч.

1. чрезме́рно, непоме́рно;

2. изли́шне;

3. неуме́ренно;

1-3 см. празме́рны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жахлі́вы ужа́сный, ужаса́ющий; (крайний в своём проявлении) уби́йственный; (непомерно страшный) чудо́вищный;

ж. крык — ужа́сный (ужаса́ющий) крик;

~вая — эксплуата́цыя ужаса́ющая (чудо́вищная) эксплуата́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узніма́ць несов.

1. в разн. знач. поднима́ть; (уровень чего-л. — ещё) повыша́ть; (непомерно увеличивать — ещё) вздува́ть;

2. (восхвалять) возноси́ть, превозноси́ть;

3. возвыша́ть, возноси́ть;

4. (предлагать для обсуждения) поднима́ть, возбужда́ть;

1-4 см. узня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узніма́цца несов.

1. (всходить, занимать более высокое место) поднима́ться;

2. (становиться выше по уровню) поднима́ться; (непомерно увеличиваться — ещё) вздува́ться;

3. возвыша́ться, возноси́ться;

4. (вставать) поднима́ться;

5. (начинаться) поднима́ться; (о споре — ещё) возника́ть;

1-5 см. узня́цца;

6. страд. поднима́ться; повыша́ться; возноси́ться, превозноси́ться; возвыша́ться; возбужда́ться; см. узніма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лупі́ць I несов. (снимать кожу) обдира́ть; (кору, скорлупу — ещё) лупи́ть;

л. барана́ — обдира́ть бара́на;

л. кару́ з дрэ́ва — обдира́ть (лупи́ть) кору́ с де́рева;

2. разг. рвать;

нашто́ ты кні́гу лу́піш? — заче́м ты кни́гу рвёшь?;

3. перен., прост. (брать непомерно дорого) лупи́ть, драть;

л. ску́ру — (з каго) драть шку́ру (с кого)

лупі́ць II несов., разг. (глаза) пя́лить, тара́щить, лупи́ть

лупі́ць III несов., разг.

1. бить, драть, лупи́ть;

2. (ударять во что-л.) бить, сади́ть;

л. наго́й у дзве́ры — бить (сади́ть) ного́й в дверь;

л. як сі́дараву казу́ — лупи́ть как си́дорову ко́зу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)