ненасы́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ненасы́тны ненасы́тная ненасы́тнае ненасы́тныя
Р. ненасы́тнага ненасы́тнай
ненасы́тнае		 ненасы́тнага ненасы́тных
Д. ненасы́тнаму ненасы́тнай ненасы́тнаму ненасы́тным
В. ненасы́тны (неадуш.)
ненасы́тнага (адуш.)		 ненасы́тную ненасы́тнае ненасы́тныя (неадуш.)
ненасы́тных (адуш.)
Т. ненасы́тным ненасы́тнай
ненасы́тнаю		 ненасы́тным ненасы́тнымі
М. ненасы́тным ненасы́тнай ненасы́тным ненасы́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ненасы́тны, -ая, -ае.

1. Такі, якога цяжка накарміць; прагны да яды.

Н. звер.

2. перан. Які не можа здаволіцца тым, што мае.

Ненасытная цяга да ведаў.

|| наз. ненасы́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ненасы́тны прям., перен. ненасы́тный;

н. звер — ненасы́тный зверь;

~нае жада́нне — ненасы́тное жела́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ненасы́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, якога цяжка накарміць; пражэрлівы. Ненасытны звер.

2. перан. Які не можа здаволіцца дасягнутым, тым, што мае; прагны. Я быў ненасытны ў сваёй творчасці і захапляўся адначасова стварэннем у адной п’есе некалькіх характараў, не падобных адзін на аднаго і процілеглых адзін аднаму. Сяргейчык. Багацелі год ад году Ненасытныя паны, Бо схавалі ад народа Шчасце з Праўдаю яны. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненасытны гл. ненаедны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пражэ́рлівы, -ая, -ае.

Здольны многа з’есці, ненасытны.

П. шчупак

|| наз. пражэ́рлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

insatiable [ɪnˈseɪʃəbl] adj. ненасы́тны; пра́гны;

insatiable appetite ненасы́тны апеты́т;

insatiable desire няўто́льнае жада́нне, пра́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ненасы́тный

1. ненае́дны; ненасы́тны;

ненасы́тный зверь ненае́дны (ненасы́тны) звер;

2. перен. ненае́дны; (не удовлетворяющийся ничем достигнутым) ненасы́тны; (жадный) прагаві́ты, пра́гны; (прожорливый) пражэ́рлівы;

ненасы́тное жела́ние ненасы́тнае жада́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ненасы́тнасць ж., прям., перен. ненасы́тность; см. ненасы́тны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абжо́ра, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -жо́р і -жо́раў (разм.).

Прагны да яды, пражэрлівы, ненасытны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)